Witałam jesień u stóp naszych z radością.

I już pragnę pożegnać, bo przynosi nam tylko wirusy, bakterie itp....

Chyba, że jest plan, że wróci - ta piękna, złoto- ruda, polska...

Dziś minęły cztery lata, odkąd nasz mały człowiek o innym niż my genotypie wkroczył w nasze życie. Nasze życie zmieniło się. Zmieniło się nie przez zespół Downa, chociaż zapewne ma i zawsze będzie to miało wpływ na postrzeganie przez nas świata, ale zmieniło się przede wszystkim dlatego że po prostu...mamy dziecko. I kolejny rok wypełnia nam dom po brzegi radością i troskami, zmaganiami i walką oraz błogimi chwilami nic nierobienia, tańcem i zabawą:)
Dorasta nam dziecko, do spraw trudnych. Poznaje nieznane i chłonie ten świat coraz bardziej zrozumiale.
Adulka, biegnij do przodu! Swoim tempem. Z uśmiechem,
i najważniejsze - w zdrowiu!

Zostawiam tu skrawek ostatniego roku, by powspominać:)

Miło nam donieść, że zakończyliśmy prace nad ulotką:) 

Wyszła całkiem nieźle, jak na laików bez podstaw marketingu.

 Kierowani sercem i nadzieją zrobiliśmy to tak;)

To przedostatni projekt.

Wszystkich chętnych do dystrybuowania zaopatrzymy w wydrukowane ulotki:)

1. 

Bo czasem tak jest, że plany biorą w łeb! 

Przygotowania świąteczne wyszły nam

ZNAKOMICIE

Aż tu nagle tąpnęło:(

Ale chyba nic nie dzieje się bez przyczyny.

I mimo, że nie w domu, i mimo że oddziałowe łóżko jest mniej wygodne,
 to i tak najważniejsze,

ŻE MAMY SIEBIE W TE ŚWIĘTA!

Adulinku życzymy Ci zdrowia.

Całą resztę my spełnimy.

  

                                                                                            Mama i Tata