Zagubieni w czasie i przestrzeni. Dużo spraw zaprzątało nam umysły, ręce i serce (ale oczywiście ostatnie jedynie dla Małej Ady). Nie umiem ocenić, czy ogólnie stało się tak, że jesteśmy o krok do przodu. Chyba raczej w bok. Ale może z tego miejsca uda nam się ruszyć do przodu.
Nie będziemy wracać do zagubionych czterech miesięcy. Opowiemy Wam jedynie o tym jak ładowaliśmy akumulatory w najpiękniejsze Święta w roku...
.jpeg)
Pusto bez was w blogowej czasoprzestrzeni. Dobrze, że wracacie. :) Piękne z was kobiety. I pięknie opowiadasz obrazami waszą historię.
OdpowiedzUsuńDziękujemy! Niezmiernie nam miło, że czekaliście na nas;) Pozdrawiamy
OdpowiedzUsuń